Kwatery Marines

Są to główne kwatery położone na szczycie wzgórza wyspy. Tutaj śpią Marines, przynajmniej ci z niższą rangą. Budynek jest oczywiście zadbany, posiada wiele pokoi oraz ma w środku łóżka oraz portrety jakiś sławnych Admirałów... Ale to nie są luksusy, powiedzmy. Każdy więc patrzy z zazdrością na położone obok kwatery oficerskie, no ale cóż...
-----------------------
~Nie jest tak źle...~ Myślę sobie, patrząc na budynek. ~W końcu kiedyś trzeba było przetrzymać kilka dni spędzonych wśród beczek.~ Z tą myślą wchodzę do środka, pozdrawiając oraz wymieniając się nazwiskami z Marines, których mijam. W końcu dochodzimy do pomieszczeń sypialnych, gdzie jest parę pryczy już dla nas przygotowanych. Siadam na jednej. I jak ci się podoba, Risa? Pytam się mojej towarzyszki, która wchodzi za mną.

No pięciogwiazdkowy hotel to nie jest.. hah zaśmiała się. Ale nie należy narzekać. Czy dobrze pamiętam? Jutro wyruszamy? Czy mi się zdawało? A no i co myślisz co nas czeka? I.. ciekawe ile osób z nami jeszcze będzie.. nie żebym narzekała na brak towarzystwa. Uśmiechnęła się serdecznie do kompana. Zastanawia mnie też brak obecności innych kobiet.. i jeszcze kilka.. inn.. spojrzała na chłopaka Znowu się zagadałam. Przepraszam : P

Nie szkodzi! Siadam na pryczy, szeroko ziewając. Jak będzie, to się przekonamy... W każdym razie prawdopodobnie nie będzie tak źle, w końcu będzie wielu Marines oprócz nas, a nie na szalupie. Mimo wszystko słysząc o zagrożeniach, wolałbym być obok kapitana. Mówię z lekko przerażającym tonem. Ale cóż... więc musimy się wyspać. Dobranoc! Padam na łóżko i od razu zasypiam, po całym dniu roboty.

.. Dobranoc. Powiedziała z uśmiechem. Jeszcze raz rozejrzała się po pomieszczeniu, po czym jej wzrok spoczął na chłopaku. Szybko zasypia. Pomyślała. Wyciągnęła zdjęcie. Przyglądała się mu przez dłuższy czas z utęsknieniem, po czym zasnęła. Na boku, nogi wciąż zwisające ku podłodze. Rano przysporzy ją to o nie byle jaki ból pleców.